Beluister of bekijk het item door op onderstaande afbeelding te klikken:
Hoe scoor jij op de schaal van verveling? Test het hier.
Voor De Kennis van Nu schreef ik een artikel over hetzelfde onderwerp:
Steeds meer psychologen en neurowetenschappers onderzoeken het fenomeen ‘verveling’, zowel een risico-emotie als een potentiële bron van creativiteit.
De Duitse filosoof Arthur Schopenhauer beschreef verveling als het gevoel dat ’de tijd eindeloos duurt’. Verveling was voor hem inherent aan het menselijk bestaan, zelfs een uiting van de ultieme zinloosheid daarvan. Ook filosofen als Kierkegaard en Heidegger verdiepten zich in de verveling.
Maar waar bleven de psychologen en neurowetenschappers? Aan de ene kant is verveling als waardevol onderzoeksthema gewoon over het hoofd gezien. Angst, liefde of het puberbrein waren sexier onderwerpen. Aan de andere kant is het lastig om ‘verveling’ objectief te meten. En objectief meten is toch wat wetenschappers het liefst willen. De laatste jaren zijn echter betere instrumenten ontwikkeld om verveling toch de maat te nemen. Dankzij zulke instrumenten zijn filosofische vragen over verveling veranderd in wetenschappelijke vragen.
